En la platja daurada i
quieta
d'un món plàcid i
tranquil
El peu s'ensorra, fen
trontollar
i desaparèixer espais i
companys
que han conformat fins
ara el seu món;
S'empetiteix en la
immensitat,
on
el trontoll li porta
espais i companys nous
daurats, petits, immensos
o foscos.
Insegur, expectant,
amb l'esguard sempre
amunt,
il·lusionat i neguitejat, espera...
La propera petja.
imatge: www.alpeteam.com
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada